Van alles wat

Allemaal nog een heel goed 2016 gewenst!

Het nieuwe jaar is rustig begonnen. En eigenlijk zijn er geen grote of spectaculaire nieuwe dingen gebeurt. Dit komt deels doordat het werk weer in alle hevigheid is losgebarsten, deels door een gebrek aan zin, deels doordat ik aan het nadenken ben hoe bepaalde problemen op te lossen en vooral (denk ik) doordat ik met veel dingen tegelijk bezig ben.

Een samenvatting:

Wachthuisje

Bij het definitief bevestigen van de trap en het wachthuisje, bleek dat een en ander toch niet helemaal lekker uitkwam. Het perron loopt ligt af, waardoor de trap net iets boven de bodem zou komen te zweven. Bovendien  was bij een bezoek aan Johan gebleken, dat mijn tunnel net iets hoger is dan in het echt.

Oplossing hiervoor was het aanbrengen van een extra vloer. Ik heb een stuk 2,5 mm karton in de vorm van de tunnel en het plateau buiten uitgesneden en dat als verhoging erin geplakt. Hiervoor moest wel de hele tunnel van de baan verwijderd worden om er goed bij te kunnen.

Bijkomend voordeel was dat ik gelijk ook de bedrading kon bundelen. Ik had al besloten de TL-balken van het wachthuisje gelijk met de tunnel TL’s aan te laten gaan.

Even wat foto’s:

Hier is goed te zien dat de trap nu netjes aansluit. Helemaal rechts-onder op de foto kun je zien dat de vloer een tweede laag karton is. (die foto’s ook altijd….nu zie ik dat de armleuning bovenaan niet meer horizontaal staat. Straks even bijwerken…)

Vanaf rechts nu. Ikzelf vind de beton-look goed gelukt. Ik heb alles in 2,5 mm karton gebouwd en dat geeft ook een mooie structuur. Niet zo glad als styreen.

De lampen van het wachthuisje worden gelijk met de tunnellampen geschakeld. Gisteravond in het donker viel me op dat ze toch een klein beetje doorschijnen door het dak. Dat moet dus nog een keer gespoten worden.

Dit brengt me op

De portaallampen

Op één portaal zijn de lampen al aangebracht. Deze staat direct rechts naast de tunnel (de meest rechtse op de foto hierboven). Uit de lampen komen twee 0,08mm lak-draadjes. Die heb ik in het portaal weggewerkt en bij de voet door de plaat gevoerd.

Bij het werken aan de tunnel viel me op dat de draden nauwelijks in het halfdonker terug te vinden zijn. En bij het solderen van de seinen was me al opgevallen dat het goed positioneren van de draden, terwijl je in een onhandige positie staat, en het goed solderen, niet meeviel. Ik zie de bui al hangen bij het aansluiten van 12 stuks. Waarschijnlijk zou zelfs mijn vader, die zeeman was en mij het kleurrijk taalgebruik heeft bijgebracht, bleek wegtrekken bij de taal die ik dan in mijn frustratie ga uitslaan. 😇

Daar moet dus iets op gevonden worden…. Mijn huidige experimenten concentreren zich op het wikkelen van de dunne draadjes om een pennetje. Dit pennetje is dan op het printje met weerstanden gesoldeerd.

Deze oplossing is gebaseerd op wire-wrap zoals dat in het verleden veel werd toegepast. Hiervoor is ook een gereedschap bedacht. Ik ben nog op zoek naar eenzelfde manier om te wikkelen. Daarbij moet ik opletten dat het middel niet erger wordt dan wat ik probeer op te lossen. De draad wordt hierbij in een klein gaatje naast het middel gestoken. Dat zie ik in het halfdonker, op een halve meter afstand, met zulk fijn draad niet gebeuren. Voorlopig lijkt het wikkelen door met een staafje de draad eromheen te duwen het meest makkelijk. Als iemand een goed idee heeft laat het dan alsjeblieft weten. 👍🏼

OC32

Voor het aansturen van seinen en lichten is inmiddels de 4e OC32 op de baan geïnstalleerd:

Je ziet hier midden boven de OC32 met Docking station. Onderaan een verdeelplaat met massa en 12v=. Links een printje uit China met een inschakel vertraging. Wanneer ik de boel inschakel, dan duurt het even voordat de blauwe relais de OC32 en de verdeelplaat van stroom voorziet. Ik heb dit voor alle OC32’s zodat er geen te hoge inschakelpiek ontstaat.

Arduino

Zo’n OC32 met DS kost iets minder dan €3 per poort. Nu was het plan om de portaallampen ook hierop aan te sluiten en te schakelen. Daarbij wil ik eigenlijk iedere lamp apart schakelen, zodat ze mooi achterelkaar aangaan. Dat zou dus 12 poorten kosten.

Nu ben ik al een tijdje met een schuin ook naar Arduino aan het kijken. De IT-er in mij vind dat toch wel erg leuk spul. Alleen had ik tot nu toe nog geen geschikt project. Tot nu toe…

Een Arduino biedt meer dan 12 poorten en dus kan ik alle lampen op één controler aansluiten. Ik kan het zo programmeren dat de lampen na elkaar aan- en uitgaan. Indien gewenst zijn soortgelijke TL-effecten als in de tunnel, ook te maken. Een Arduino-kloon haal je voor minder dan €2 uit China. Wat extra componenten om het DCC-signaal aan te sluiten, en voor minder dan €5 ben ik klaar.

De bestelling is gedaan, met een paar weken hopelijk wat resultaat.

3D-printen

Shapeways is vast heel blij met mij (en met jullie). De afgelopen periode voor ruim €140 bij ze laten printen. De BM-trap voor Johan en Henk (beide trappen precies op de maten van de baan van de heren aangepast, dus unieke exemplaren). Voor Peter de rechthoekige kap van de SBB-lampen.

Ook zaten er weer twee nieuwe experimenten bij:

Wisselverwarming

Op Blausee Mitholz staat aan de rechterkant van het station een portaal met wisselverwarming-trafo’s. Het model blijkt inmiddels in werkelijkheid wat aangepast, maar wij (Johan, Henk en ik) hebben besloten het voorgaande model te gebruiken. Hiervan  had Johan nog goede foto’s:

Hiervan is de 3D print nu dus klaar:

Tweede experiment was de

BLS Bovenleiding houder

Geen idee hoe zo’n ding in het echt heet, maar voor iedere BLS rijder een must. De firma Sommerfeldt biedt een alternatief door de Belgische uithouders te gebruiken. Deze zijn alleen niet helemaal vorm-getrouw. Daarom ben ik met Johan het experiment begonnen om deze houders in 3D te printen.

Hieronder het resultaat. De houder blijkt steviger dan verwacht. De houder is precies op schaal. Er zijn vier nokjes aangemaakt, waardoor het precies in het Sommerfeldt portaal past. Bovendien, ter hoogte van het portaal, twee extra stripjes om extra lijmoppervlak te bieden. Die stripjes zie je dus praktisch niet. Onderaan een 0,4 mm gat voor het bevestigen van de rijdraad arm. Ik heb het gat even opgeboord naar 0,7 mm.

Horizontaal is er alleen een beetje beweging evenwijdig aan de sporen. Als je niet met de panto’s aan de draad rijd, zul je hiervan geen last hebben. Over de vertikale as is er wel een nijging te torderen (draaien). Dit komt door de hefboomwerking van de arm voor de rijdraad. Bij het ophangen en spannen van de draden is dit dus iets waar je goed rekening mee moet houden.

Voor mensen die hiermee ook willen experimenteren, heb ik de houders in een set van 20 beschikbaar gemaakt in mijn Shapeways winkel.  Er zijn meerdere materialen beschikbaar. Mogelijk geeft de automatische checken aan dat er issues met het model zijn. Dit komt door de nokjes, die zijn met 0,5 mm wat te klein om door de meeste materialen gegarandeerd goed geprint te kunnen worden. Als je de “Print anyway” optie kiest, wordt de order onder jouw risico in het materiaal uitgevoerd. Ik heb de onze in White Strong Flexible gedaan. Is het goedkoopst. En inderdaad zijn sommige nokjes nauwelijks aanwezig, maar voldoende om te doen wat ze moeten doen.

Ik hoor graag van ervaringen van anderen.

Landschap bij de tunnel

Tenslotte een probleem waar ik al een tijdje over nadenk. Hoe het landschap bij de tunnel in te richten? In werkelijkheid loopt het hier naar beneden. De tunnel zit in een wand, waarlangs het tracé middels twee keerlussen zig-zag omhoog gaat.

Alleen is op mijn baan geen ruimte naar onderen. Daar loopt de baan vanuit het station weer naar beneden in plaats van omhoog. Nu is dat wel af te dekken, maar dan komt de tunnelingang in een soort sleuf te liggen en is niet helmaal goed zichtbaar meer. Hier een indruk:

De hoogte van het aluminium profiel rechtsonder is de maximale diepte. Ik kan dus niet naar onderen. De hoogte van de gele plaat is bepaald door het stijgende spoor dat eronder loopt. In samenspraak  met Johan heb ik besloten te experimenteren met dun triplex. Dat is te buigen en hopelijk kan ik dan een wat meer glooiende helling maken en het “sleuf-effect” wegnemen.

Zo, tot zover. Niet echt veel te melden dacht ik, maar het blijkt toch meer dan verwacht.

Wordt vervolgd….