Automatisering

Twee weken geleden had ik griep. (Vandaar de veranderingen aan de website). Ik verveel me altijd te pletter wanneer ik ziek ben en niets kan doen. Ben dus op zoek gegaan naar iets wat ik op mijn gemak, stil zittend kon doen.

Automatisch verkeer met pendels

Dat was het aanpassen van de opzet van TrainController. Ik heb de programmering nu zo aangepast, dat naast het verkeer uit het schaduwstation er ook twee pendeltreinen rijden. Eén van de BLS in Nina kleuren en één van de SBB. Om de laatste goed over de baan te krijgen waren nog wel wat aanpassingen nodig. De stuurstand (Roco) ontspoorde in de krappe bochten. Bij de aanleg heb ik als minimum radius 425 mm aangehouden. Volgens Roco zou de stuurstand door 420 moeten gaan. Bij mij dus niet.

Mijn rails heb ik in de onzichtbare stukken met het lijmpistool vast gezet. Voordeel daarvan is dat je het ook makkelijk weer los haalt. Ik hoefde de krappe bogen alleen los behalen en de problemen waren voorbij. De flex-rail zet zich dan blijkbaar in de perfecte bocht. Gelukkig had ik dat al voor de griep gedaan. Mooi!

Arduino

Tweede automatisering project is de Arduino. Even een stukje Arduino voor beginners, zodat iedereen duidelijk is waarom ik hiermee bezig ben.

Een Arduino is een type microcontroller. Een microcontroller is een “computertje” met een aantal poorten. Deze poorten kun je zowel als input als als output gebruiken. De poorten zijn er in digitale (aan of uit) als analoge  (een waarde tussen 0 en 5 v) uitvoering. Met een programma kun je nu de poorten lezen en besturen. Voor meer info : Wikipedia.

Voor toepassingen ook de modelbaan kun je de Arduino bv. programmeren dat ie het DCC signaal begrijp en wissels, servo’s, motoren of lampen aanstuurt. Omdat het platform open source is, worden er in de hele wereld toepassingen voor gemaakt. Die zijn in hardware vorm beschikbaar bij bv. Chinese leveranciers en de software op het internet.

De controllers zijn inmiddels uit China aangekomen. Op Stummis kwam ik een mooi artikel tegen over de toepassing als DCC-decoder. Inclusief DCC-library. Hiermee kan ik dus het DCC signaal interpreteren.

Vorige keer schreef ik dat de Arduino voldoende poorten heeft om alle lampen op Blausee Mitholz aan te sturen. Dat is waar. Alleen bieden maar 6 van die poorten de mogelijkheid PWM toe te passen. Puls Width Modulation (PWM) is de manier om leds te dimmen. En ik vind de leds op volle sterkte te fel. Graag zou ik dus meer PWM-poorten hebben.

Enig zoekwerk bracht me op het spoor van led-drivers. Dat zijn IC’s die ten eerste zorgen dat de stroom op alle uitgangen in balans is. Alle leds branden dus even fel, ook al zijn er verschillende soorten door elkaar gebruikt. Ten tweede bieden deze blokjes de mogelijkheid PWM per poort toe te passen. Ten derde hebben ze 16 poorten en bieden ze de omzetting van parallel naar serieel. Het is dus een schuif register. Met vier poorten van de Arduino kan ik nu 16 PWM poorten aansturen. Ook voor de aansturen van dit IC (Tlc5940) is een Arduino library beschikbaar, waardoor het programmeren erg makkelijk wordt.

Ik ben nu in afwachting van de led-drivers. Naast het aansturen van de stationsverlichting, wil ik nu ook decoders voor de seinen maken. Eén voor de seinbrug (10 leds) en ook één voor max 5 dwergseinen, Meer zou kunnen, want je kunt de led-dravers in serie zetten, maar de seinen staan niet zo dicht op een kluitje.

Code en schema’s zal ik t.z.t. publiceren.

Seinbrug

Wat me op mijn laatste werkzaamheden brengt. De seinbrug. het is al een tijdje stil rond dit onderwerp, omdat ik een betere manier wil vinden om de seinen te maken. In de vorige versie ging het lakdraad wel erg makkelijk stuk. Ook wil ik kortsluiting voorkomen door de manier waarop de printjes met leds tegen het schild bevestigd zijn.

Hiervoor heb ik bedacht dat de printjes in een houdertjes komen. Dit heb ik gemaakt met 3D printen zie ook “En er was licht“. In eerste instantie waren de printen in verkeerd spiegelbeeld, maar dat is recht gezet.

Ik heb een viertal nieuwe printjes van leds en draden voorzien. Daarna heb ik ze op maat gemaakt met de frees en ze in een houder gepast. Zie hier de verschillende stadia:

Om de print nu te isoleren van het metalen sein-schild gebruik ik rubberlijm. Dat heeft bovendien als voordeel dat er geen zijdelingse lichtval meer is. Samen met Hanlin ben ik hiermee aan het experimenteren geweest. In eerste instantie gebruikten we Fimo klei. Dat is synthetische klei dat na bakken kunststof is. Alleen was het bakken een probleem. Wat langere tijd op 110º overleven de leds niet.

Toen kwam ik op het internet op het spoor van Sugru. Dit is kneedbaar rubber dat na 24 uur hard (wel flexibel) en droog wordt. Het plakt op van alles en is dus prima geschikt voor deze toepassing. Enig nadeel is da het in pakjes van 5 gram komt, terwijl je voor één sein misschien 0,2 gram nodig hebt. Het schijnt na opening niet te bewaren te zijn(de test loopt), dus het is handig als je gelijk andere reparatie klusjes klaar hebt liggen.

Na het aanbrengen van de Sugru zie je alleen de leds nog. Dit moet nu drogen en hard worden, waarna het geverfd (grijs aan de achterkant) en tegen het schild geplakt wordt. Vervolgens kan het sein in de seinbrug.

Daarover later meer. Wordt vervolgd…