Servo gemak

Nu we bij Jos aan het tweede schaduwstation begonnen zijn, zijn we ook overgestapt van Märklin M-rails, naar K-rails. Hierbij hebben we ervoor gekozen de wisselaandrijving door servo’s te vervangen. Hiermee heb ik al ruim ervaring opgedaan tijdens de bouw van mijn vorige baan (nog 3-rail).
Zo had ik destijds de aandrijving direct op de wisselbalk. Daarvoor moest een klein gaatje in die balk geboord worden en van onderaf een berenstaal draad erdoor geprikt worden.
Bij Jos hebben we ervoor gekozen de interne aandrijving in stand te houden. Op het internet zijn volop voorbeelden te vinden hoe een handaandrijving is om te bouwen voor servo-gebruik.

Als variatie daarop en op de aandrijving van Tillig wissels (die hebben een mooi modelgetrouw kastje naar de wissel), heb ik een eigen systeem ontworpen. Dit bestaat uit een lipje dat in de wissel schuift en in de aandrijving klikt, en een kastje dat aan de wissel wordt geklemd. Dit kastje heeft ook twee ogen voor een schroef, zodat de wissel op de bodemplaat wordt geklemd.

Maten zijn allemaal van de hand-aandrijving van Märklin gekopieerd.

• 

• 

• 

Hier afgebeeld is de uitvoering voor wissel uit het zicht. Er komt ook een versie voor wissels die wel in het zicht liggen. Deze moet er uit gaan zien als een motorkast naast de wissel. De verenstaaldraad komt dan door een gat in de plaat en de servo eronder.
Omdat we zover nog niet zijn, is dit ontwerp alleen nog in mijn hoofd uitgewerkt.

Hierna kwam de uitdaging dit te printen. Of, om wat specifieker te zijn, iets te printen dat niet bij het minste of geringste zou afbreken. 3D printen is prachtig, maar de resultaten zijn soms wat kwetsbaar. Ik ben daarom op zoek gegaan naar andere resin (de hars voor in de printer). Ik kwam daarbij uit op eSun, hard and though resin. Nou, alleen de naam al geeft een echt Rambo gevoel.
Dit is een wat dikkere resin die na het printen ook nog 20 minuten in een 50ºC oven “afgebakken” moet worden. Daarna heb je een plastic waarin geboord en zelfs op geslagen kan worden. Precies wat ik zoek. ’t Spul is niet goedkoop, maar het voordeel van H0 is dat het allemaal maar kleine modellen zijn. Een liter gaat dus best lang mee.

De lipjes heb ik in eerste instantie gefreesd, uit 0.5mm styreen. Omdat de Märklin lip 0.65 mm dik is, heb ik ook nog wat lipjes met precies die dikte, geprint. Voor de gevoelige wissels, zeg maar.

Voor de baan van Jos zijn we begonnen één kant van het schaduwstation Brig op een losse plaat op te bouwen. Hierdoor kunnen we overal goed bij en wordt met name het wegwerken van de bedrading een stuk eenvoudiger.
De servo’s worden gelijk gemonteerd. dit blijkt nu erg makkelijk. Alleen het “erin pielen” van het haakje van verenstaal, vereist wat handigheid. Maar na mezelf tweemaal tot bloedens toe verwond te hebben, heb ik dat nu ook onder de knie (’t is net als schaatsen, vallen en opstaan ;-).

Recent konden we dan ook tevreden neerkijken op ons werk:

• 

• 

• 

klik op een foto om te vergroten

Je ziet hier ook de houder voor de servo. Die zijn er in vele soorten en maten. Deze heb ik zo ontworpen dat het armpje net boven de plaat beweegt. Hierdoor is de beweging van servo naar wissel recht op het mechaniek gericht.
De houder heb ik van gewoon resin gemaakt. Dit is een stuk dikker en kan veel meer hebben.
Je ziet ook dat het haakje verenstaal, in het gleufje bovenin de wisselaansluiting valt. Hierdoor kan de wissel niet weggedrukt, of getrokken worden als de servo op hol slaat (kan heel soms bij rare spanningsverschillen gebeuren) .