Granieten geduld

…dat moet je als lezer van dit blog wel hebben. Het heeft even geduurd voordat ik jullie de volgende stappen in het “bergmaakproces” kan laten zien.

We waren gebleven bij de eerste dunne laag gips, bedoeld om het formaat van de berg aan te geven en het geheel stijfheid te geven. Dat is prima gelukt. Na een week drogen kon ik het geheel van de baan tillen en naar de garage beneden transporteren. Op een enkel randje na is alles heel gebleven.

Tip: als je zo’n uitneembaar deel maakt, maak het dan niet te groot. Het hier beschreven deel is bijna een meter in het vierkant en dat is niet praktisch meer. Wat kleiner werkt beter.

Eenmaal in de garage ben ik verder gegaan met het vormen van de rotsen. Ik vond het geheel nog te glooiend en heb met stukken schuim een extra stuk opgebouwd. Het leuke is dat je hiervoor allerlei reststukjes kunt gebruiken die met gips prima samen zijn te plakken.

De blokken zijn met een dikke laag gips besmeerd. Deze werd iedere keer na een dag drogen met de bijtel bewerkt om er rotsstructuren in aan te brengen. Helaas steek je hierbij wel eens door het gips en gaas en heb je een gat (foto hierboven)

Of haal je teveel weg.

Dan is het weer gips maken en smeren. En weer 24 uur wachten voordat je verder kunt.

Na een week of twee was het dan eindelijk zover dat ik de bijtel op kon bergen en besloot het hier maar mee te doen.

Nu kwam het verven en begroenen. Voor het kleuren van de rotsen heb ik een nieuwe techniek geprobeerd die Gaston me vertelde. In plaats heel erg verdunde zwarte verf met de kwast aan te brengen, heb ik het gespoten met een oude schoonmaakmiddelflacon. Je weet wel, zo één met zo’n sproeier eraan.

Behalve dat de verf op den duur de pomp verstopte (verf niet goed genoeg opgelost denk ik) , gaat dat prima. Heb voor de zekerheid alles maar wel even buiten neergezet.

En nu ik toch aan het kliederen was, gelijk de basislaag voor het gras aangebracht. Niet groen zoals sommigen doen, maar donker bruin/zwart. Zoals geleerd op de grascursus van Martin Welberg.

Een deel heb ik nog wit gelaten, omdat daar het terrein nog verder gevormd moet worden. Bedoeling is dat hier een (zelfgebouwde) boerderij komt te staan.

Nadat alles een uurtje in de zon heeft gedroogd, heb ik het geheel naar boven getild. Nog niet op de baan, maar naar een plaats waar ik het begroenen rustig kon uitvoeren.

Het strooien van het groen heeft ook nog eens twee weken geduurd. Steeds een andere kleur en een andere lengte. Tussendoor steeds een 24 uur drogen. En dan heb je uiteindelijk iets zoals dit:

De losse stenen en rotsen zijn stukjes gips die bij het bijtelen zijn afgevallen. Deze hebben ook een verdunde verf behandeling gehad en tenslotte met schotterlijm op de berg geplakt.

En vanavond heb ik het geheel (niet zonder moeite) weer op de baan geplaatst. De overige begroeiing wordt ter plaatse aangebracht.

De aansluiting op de tunnelportalen moet nog worden aangepakt. Maar verder ben ik wel tevreden. Het heeft wat geduld gekost, maar dan heb je ook wat.

Wordt vervolgd…